19. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren ortaya çıkan ve Romantizm akımına tepki olarak doğan Realizm akımı hem roman hem de hikayede etkili bir akımdır. Deneysel dilimlerin geliştiği Realizm akımı insan hayatını değiştiren bir çok teknolojik yeniliği ortaya koymuş bir akımdır. Auguste Comte’nin ortaya koyduğu Pozitivizm felsefesi de bu dönemde insanın yalnızca gördüğüne inanması şeklinde özetlenmektedir. Yani Pozitivizmin edebiyata uygulanması Realizmi ortaya çıkarmıştır.
Pozitivizmin bir koşulu olarak ortaya çıkan Realizm, insanın duygularının onu aldatacağını savunmuş, görülenin olduğu gibi verilmesinin gerektiği savunulmuştur. “Tarih yazılı belgelerle meydana getirildiği gibi, bugünkü roman da, romancının kendisinin dinlediği ya da doğrudan derlediği belgelerle meydana getirilir, tarihçiler geçmiş zamanın, romancılar ise şimdiki zamanın hikayecisidir.” sözleri realistlerin düşüncelerini ortaya koyar.
İçindekiler ✔
Realizmin Konusu Nedir?
Realizmin konusu gerçek hayattır. Olağanüstü görülen olaylara yer verilmemektedir. Yaşanmış ya da yaşanılabilecek olaylar sunulmaktadır. Realizmde anlatılan kişi aslında insandır. Gerek çevresi, gerek davranışları gerek ise tutkularıyla insan anlatılır. İnsan çevresinin bir ürünü olan Realizm, çevresindeki şartlara göre karakter kazanmıştır.
Realizm de sanatçı eser ile okuru baş başa bırakmak için kendini gizlediğinden dolayı Klasizme benzeyecektir. Olayları yan tutmayan ve nesnel bakış açısıyla inceleyen sanatçı eserde biçim kusursuzluğuna da önem verir. Gözlemler aynı titizlikle anlatılır, üslubun açık, sağlam ve söz oyunlarından uzak olmasına önem verilmektedir.
Realizmin Temsilcileri ve Eserleri
Realizm akımı aslında bir roman ve hikaye akımıdır. Tiyatro da Romantizm den sonra pek görülmemiştir. Şiir de realist anlayışla yazılırsa adına Parnas denilmiştir. Realizm akımı temsilcileri arasında:
- Stendhal: Kırmızı ve Siyah, Parma Manastırı
- Balzac : Vadideki Zambak, Eugenie Grandet, Goriot Baba
- Gustave Flaubert: Madam Bovary, Salambo, Duygusal Eğitim
- Charles Dickens : Oliver Twist, David Copperfield
- Gogol: Ölü Canlar, Müfettiş
- Turgenyev: Rudin, Babalar ve Oğullar, Taşralı Kadın
- Dostoyevski: Suç ve Ceza, Karamazof Kardeşler, Budala
- Tolstoy: Savaş ve Barış, Anna Karanina, İvan ilyiç’in Ölümü
- Gorki: Ana, Üç Kişi
- Mark Twain : Tom Sawyer’in Maceraları
- Anton Çehov: Vanya Dayı, Vişne Bahçesi
- Mihail Aleksandroviç Şolohov: Ve Durgun Akardı Don
- Ernest Hemingway: Çanlar Kimin İçin Çalıyor?
- John Steinbeck: Gazap Üzümleri
- Herman Melville: Moby Dick
Realizmde Roman Anlayışı Nasıldır?
Realizm akımında roman da her şey görmekten ibarettir. Kendi gözlerinle doğruyu görebileceğin Realizm akımını anlamak için görmek ve beklemek lazımdır. Büyük şeyler de değil küçük şeylerde Realizm akımı görülebilir.
“Roman dediğin, bir uzun yol üzerinde dolaştırılan bir aynadır. Bir bakarsın göklerin maviliğini, bir bakarsın yolun irili ufaklı çukurlarında birikmiş çamuru görürsün. Sonra da kalkıp heybesinde bu aynayı taşıyanı ahlaksızlıkla mı suçlayacaksınız? Aynası çamuru gösteriyor diye aynaya kabahat bulmak olur mu? Böyle çamurlu çukura bulunan yola, daha doğrusu suyun akmasını, kokmasını, çamur çukurları meydana getirmesini önlemeyen temizlik müfettişine…”
Marie-Henri Beyle Stendhal
